නර්තන සම්ප්‍රධායන්

 

ශ්‍රී ලංකාවේ නර්තන සම්ප්‍රදායන්ගේ පසුබිම 

 

සම්භාව්‍ය නර්තනය විවිධ චාරිත්‍ර හා උත්සව වලදී භාවිතා කෙරේ. මේවා ශතවර්ෂ ගණනාවක් පැරණි අතර, ග්‍රාමීය විශ්වාසය හා ඇඳහිලි මත පදනම් වී ඇත.මෙම නර්තන සම්ප්‍රදායන් බුද්ධාගමේ සම්ප්‍රාප්තියට පෙර සිට පැවැත එන අතර එය සිංහලයින් විසින් ශතවර්ෂ 3 දි පිළිගෙන ඇත. මෙම චරිත හා සැනකෙළි තුළින් කෘෂිකර්මාන්ත ජනාවාසවල අගයයන්, විශ්වාස හා චාරිත්‍ර පිළිඹිබු කෙරේ. බුදුදහමට පෙර පැවැති ඇදහිලි හා විශ්වාස අනුව යක්ෂයින් හා අද්භූත බලවේගවලින් විවිධ ප්‍රයෝජන හා ආශිර්වාද ලබාගැනීමට හැකිබවට සිංහලයින් තුළ බලවත් විශ්වාසයක් පැවතිණ.එමෙන්ම මෙම යක්ෂයින් හා අද්භූත බලවේගවල බලපෑම නිසා විවිධ රෝගාබාධ ද ඇති කෙරෙතියිද සිංහලයින් විශ්වාස කළහ. එම බලපෑමෙන් මිඳීමට ඔවුන් විවිධ උත්සව හා චාරිත්‍ර ක්‍රම පැවැත් වුහ.එය උඩරට නර්තන සම්ප්‍රදායේ විකාශනයේ වදැගත් චාරිත්‍රයක් වන කොහොඹා කංකාරිය දක්වා විහිදී යයි. මෙම චාරිත්‍ර ක්‍රමය මෑත යුගයේ සුලබව දක්නට නැතිමුත්, නුවර දළදා පෙරහැරෙහි දි ප්‍රදර්ශනය කෙරේ. රුහුණු නර්තනයේ ආරම්භය වන්නේ දෙවොල් යක්ෂයින් සදහා චාරිත්‍ ඉටුකිරීම උදෙසා කරන දෙවොල් මඩුවයි. කට්ටඩියන් විසින් මෙහෙය වනු ලබන රට යකුම හා සන්නි යකුමසන්නි යකුම පවත්වන්නේ විවිධ සුව නොවන රෝගාබාධ හා වගා බිම් සඳහාය. සබරගමුව නර්තනයේ චාරිත්‍රයක් වන්නේ ගම් මඩුවයි. මෙය පන්තිනි දෙවියන් උදෙසා කරන අතර සරුසාර අස්වැන්නක් හා රෝගාබාධ වලින් දුරු වීම උදෙසා පවත්වයි.
 
 ශ්‍රී ලංකාවේ ශ්‍රාස්ත්‍රීය නැටුම් ශෛලීන් තුනක් පවතී.

1. උඩරට නැටුම් - ප්‍රචලිතව පවනින්නේ කන්ද උඩරට ප්‍රදේශයේය.
2. පහත රට නැටුම් - ප්‍රචලිතව පවතින්නේ දකුණු පළාත්වලය.
3. සබරගමු නැටුම් - ප්‍රචලිතව පවතින්නේ සබරගමු ප්‍රදේශයේය.